باید فراموشت کنم اما....

 

 

  باید فراموشت کنم

                             چندیست تمرین می کنم

   من می توانم ! می شود !

                                  آرام تلقین می کنم 

   حالم ، نه ، اصلا خوب نیست ....

                                     تا بعد، بهتر می شود ....

فکری برای این دلِ آرام غمگین می کنم

                              من می پذیرم رفته ای 

و بر نمی گردی همین !

                              خود را برای درک این 

صد بار تحسین می کنم

                            کم کم ز یادم می روی 

این روزگار و رسم اوست !

                         این جمله را با تلخی اش 

  صد بار تضمین میکنم