هـــرکَــس...  هــرچیـــزی را عـــاشــقـانــه بـخـــواهــد به آن مـیرســـد
هـــرکَــس...  هــرچیـــزی را عـــاشــقـانــه بـخـــواهــد به آن مـیرســـد

هـــرکَــس... هــرچیـــزی را عـــاشــقـانــه بـخـــواهــد به آن مـیرســـد

زنــدگیــم "خــآصـه" چــون خـدآم خـوآستـه

میرسه........



تــَمآمِ دِلخـوشے مان شُده فــِکر بــﮧ فـَـردآ

بـﮧ صــُـبحے کـﮧ دَر کِنارِ هـَـم آغاز خـواهـَـد شـُـد،

شَبــے کــﮧ خودَت بِگویــے : "شـَـبـِـت بــﮧ خیر بآنوےِ مِهرَبآنــَـم " ،

وَ این یـَـعنے پآیآنِ شــَب بــﮧ خیر و بــوسِــﮧ هاے اِس اِم اِسے .

فــِکر بــﮧ فــَردآیــے کــﮧ خــَستــﮧ اَز کآرِ روزآنــﮧ بآ شآخــﮧ گــُـلے اَز رآه میرِسے

وَ مــَـن بآ آغوشے بآز بــﮧ اِستـِـقبالــِـت مے آیم.

دِلگیرےِ روزآےِ جــُـمعــﮧ کــﮧ دَر کـِـنآرِ تـــو رَفـع خوآهـَـنـد شـُـد .

بــﮧ آن روزے کــﮧ رَخت و تـَـخـت و خورآکــِـمان یکے خوآهـَـد شـُـد...

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد